به گزارش شهرآرانیوز، شامگاه یکشنبه، ۲۵ خرداد ۱۴۰۴، منابع خبری از شنیدهشدن صدای انفجار و فعالشدن پدافند هوایی در مشهد خبر دادند. برخی گزارشها حاکی از آن بود که فرودگاه شهید هاشمینژاد مشهد یکی از اهداف این حملات بوده است. خبرگزاریهایی مانند «دنیای اقتصاد» و «عصرایران» به نقل از منابع آگاه، از اصابت پرتابههایی به حوالی این فرودگاه خبر دادند.
در همین راستا، شورای اضطرار استان خراسان رضوی وقوع دو انفجار در نقاط مختلف مشهد را تأیید کرد.
براساس اعلام این شورا، یکی از انفجارها در محدوده فرودگاه رخ داده، اما به باند پروازی و تأسیسات اصلی آسیبی وارد نکرده است.
ویدئوهای متعددی نیز در شبکههای اجتماعی منتشر شده که عملکرد سامانههای پدافندی و انهدام پرتابههایی را در آسمان مشهد نشان میدهد.
با وجود آنکه برخی رسانهها از «حمله هوایی» به مشهد خبر دادند، اما در جزئیات گزارشها و اظهارات مقامات محلی، بیشتر به مقابله با «پهپاد»، «ریزپرنده» و «پرتابههای دشمن» اشاره شده است.
مشهد در عمق خاک ایران و با فاصله بسیار زیادی از مرزهای غربی قرار دارد. رسیدن جنگندههای اسرائیلی به آسمان این شهر، نیازمند عبور از چندین لایه پدافندی و یک عملیات بسیار پیچیده و پرخطر است. در مقابل، استفاده از پهپادهای دوربرد و موشکهای کروز، سناریوی محتملتری برای انجام چنینحملاتی به شمار میرود.
تا این لحظه، هیچ منبع رسمی ایرانی یا اسرائیلی به طور قطعی حضور جنگندههای اسرائیلی در حمله به مشهد را تأیید نکرده است. گزارشها عمدتاً بر روی درگیری با اهداف هوایی کوچکتر و بدون سرنشین متمرکز هستند. همچنین برخی رسانهها از پرواز جنگندههای ایرانی بر فراز مشهد به منظور تأمین امنیت خبر دادهاند که این موضوع نباید با حضور جنگندههای متخاصم اشتباه گرفته شود.
در نتیجه، با استناد به اطلاعات موجود میتوان گفت که مشهد هدف حمله قرار گرفته است، اما احتمال اینکه این حمله توسط جنگندههای اسرائیلی صورت گرفته باشد، کمتر است و شواهد بیشتری مبنی بر استفاده از پهپادها و سایر پرتابهها وجود دارد.